(Ω) Ωμέγα, όπως Ωνάσης- Ο ανελέητος πόλεμος Α'

Ουάσιγκτον, 13 Δεκεμβρίου 1953, ώρα 6: 45

Η μέρα ασυνήθιστα παγερή ακόμη και για Ιανουάριο, ήταν στο τέλος της.
Οι δρόμοι της πρωτεύουσας ήταν ακόμη γεμάτοι χιόνια που είχαν πέσει δύο εικοσιτετράωρα πριν, όταν σάρωσε η θύελλα στην ανατολική ακτή.
Η οικογένεια που κατοικούσε στη Λεωφόρο Πενσυλβάνιας 1600, στο κτίριο με την τόσο γνωστή πρόσοψη, δεν είχε ξεμυτίσει παρά για λίγη ώρα, όσο κράτησε μια σύντομη βόλτα γύρω από το τετράγωνο.
Τώρα όμως ο Λευκό Οίκος αντηχούσε από τις υποβλητικές νότες του Μπαχ, μιας ακόμη τέρψης του προέδρου των ΗΠΑ, που ήξερε όμως να χαίρεται τον Βάγκνερ ή τον Βιβάλντι, αλλά και την αμερικανική μουσική «κάντρι» .

Στο τζάκι τριζοβολούσαν τα κούτσουρα και η θαλπωρή του χώρου τύλιγε τον πρόεδρο που καθόταν ώρες ολόκληρες και ονειρευόταν κάθε φορά που είχε χρόνο για ανάπαυση.

Στις 7: 00 ακριβώς ο πρόεδρος κάθησε με την οικογένειά του στο τραπέζι για δείπνο. Σε τίποτα δεν ξεχώριζαν από την κλασική εικόνα των περισσότερων από τα 200 και πλέον εκατομμύρια Αμερικανών όταν κάθονται κι εκείνοι στο οικογενειακό τραπέζι. Η προεδρία των ΗΠΑ είναι δουλειά ΒΑΡΒΑΡΗ…. σε γερνάει…

Έτσι και μ’ αυτόν εδώ τον πρόεδρο. Η αρχική του ακτινοβολία, το κέφι, το κουράγιο, είχαν αρχίσει να ξεφτίζουν μέσα από τις δοκιμασίες της εξουσίας. Ο πρόεδρος κατάπινε την τελευταία κουταλιά της σούπας του, όταν χτύπησε το τηλέφωνο δίπλα στο καθιστικό.

Ήταν από τους ήχους που δεν ακουγόταν συχνά στον οικογενειακό χώρο του Λευκού Οίκου. Αντίθετα από τους προκατόχους του, ο πρόεδρος προτιμούσε να έχει τις λέξεις γραμμένες πάνω σε χαρτί. Οι συνεργάτες του είχαν μάθει να μην τον ενοχλούν με τηλεφωνήματα, παρά μόνο σε πολύ επείγουσες περιπτώσεις. Η σύζυγός του σηκώθηκε να πάρει το τηλεφώνημα. Όταν επέστρεψε η έκφρασή της δεν είχε τη συνηθισμένη ηρεμία.

«Με λύπη μου σε πληροφορώ ότι ήταν ο Άλλεν Ντάλλες. Θέλει λέει να σε δεί αμέσως, μαζί με τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας….»

Πέντε λεπτά αργότερα άνοιγε ο ίδιος ο πρόσεδρος την πόρτα του διαμερίσματος. Με την πρώτη ματιά που έριξε στον Ντάλλες, κατάλαβε πως η εισβολή αυτή στην κυριακάτικη ρουτίνα του δεν ήταν καθόλου απλή υπόθεση.

Του έδειξε δύο καθίσματα και κάθισε και ο ίδιος σε μια πολυθρόνα πλάι στην τηλεόραση. Ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας έδωσε στον πρόεδρο έναν γαλάζιο ντοσιέ.

«Κύριε πρόεδρε», είπε ο Ντάλλες, «πρώτα απ’ όλα νομίζω ότι πρέπει να δείτε αυτό. Είναι μια συζήτηση τεσσάρων σπουδαίων ανθρώπων μαζί με τις σημειώσεις τους».

Ο πρόεδρος άνοιξε το ντοσιέ και έβγαλε δύο δακτυλογραφημένες σελίδες.

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ
Αρ. πρ.: 21841-226818
Περιεχόμενα: ένας φάκελος που περιέχει κείμενο, κασέτα BASF μαγνητοφώνου διάρκειας 40 λεπτών και τέσσερις σελίδες λογιστικών αριθμών.

Ήταν μια ανησυχητική συζήτηση μεταξύ των διευθυντών τεσσάρων από τις μεγαλύτερες εταιρίες πετρελαίου των ΗΠΑ στον κόσμο.

Για την «Στάνταρ Οιλ» ο αντιπρόσωπος – διευθυντής Μονρό Ράθμποου, για την ΕΣΣΟ ο Χάουαρντ Πέιτζ, για την ΤΕΞΑΚΟ ο Γκας Λογκ και για την ΜΟΜΠΙΛ ο Μπιλ Ταβουλαρέας.

Με δυο λόγια τόσο στην κασέτα του μαγνητοφώνου, όσο και στο δακτυλογραφούμενο κείμενο, οι τέσσερις μεγαλοδιευθυντές των τεσσάρων ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ πετρελαίου μιλούσαν για μια συμφωνία που επρόκειτο να υογράψει ο Έλληνας εφοπλιστής ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗΣ ΩΝΑΣΗΣ, με τον βασιλιά Ιμπν Σαούντ της Σαουδικής Αραβίας για την μεταφορά και ίσως την εκμετάλλευση των πετρελαίων της χώρας αυτής.

Οι τέσσερις πολυεθνικές είχαν δημιουργήσει ένα καρτέλ το οποίο ονόμασαν ARAMCO. Αν ο Αριστοτέλης Ωνάσης έκλεινε συμφωνία, η Αράμκο θα έχανε πολλά ΤΡΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΔΟΛΛΑΡΙΑ….. Για αυτό έπρεπε με κάθε μέσον η αμερικανική κυβέρνηση να πίεζε τον βασιλιά Σαούντ να μην υπογράψει με τον Έλληνα ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ…!!!!!!!!!!!!!!!!!!....

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ συμφώνησε ότι το πρόβλημα είναι πολύ σοβαρό και χρειάζεται γρήγορη λύση.. Έδωσε εντολή στον σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας να καλέσει τον υπουργό Εξ. Τζον Φόστερ Ντάλλες για το ίδιο βράδυ στις 9:00, ενώ την επομένη το πρωί να συγκληθεί το Συμβούλιο Έκτακτης Ανάγκης με την συμμετοχή του αντιπροέδρου των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον για την αντιμετώπιση της κατάστασης……

Στράφηκε στον Άλλεν Ντάλλες, τον αρχηγό της CIA και τον διέταξε να θέσει το Τμήμα Συγκαλυμμένων Επιχειρήσεων σε επιφυλακή, για να ασχοληθούν αν στο μεταξύ δεν προκύψει κάποια αλλαγή της κατάστασης με την υπόθεση Ωνάση..!!! (δώθηκε τελικά εντολή εκτέλεσης, όπως θα δείτε στο τέλος)…

Σηκώθηκε απότομα από την πολυθρόνα του, δείχνοντας ότι η συζήτηση έλαβε τέλος. Στις 9:00 ακριβώς ο υπουργός Εξωτερικών Τζον Φόστερ Ντάλλες έμπαινε στο γραφείο του προέδρου. Ο υπουργός ήταν της άποψης ότι το υπουργείο του θα έκανε μια διπλωματική επίθεση πάνω στη βάση ότι οι ΗΠΑ θα υποστήριζαν την ΑΡΑΜΚΟ. Παρουσίασε επί πλέον στον πρόεδρο τις συμβουλές και εκτιμήσεις για την επικείμενη συμφωνία Σαουδαράβων-Ωνάση- ΑΠΟ ΤΗΝ CIA- που όλες ήταν εχθρικές… ο πρόεδρος συμφωνούσε με τον υπουργό του.

Έτσι από την επομένη ο Ντάλλες, αποφεύγοντας να πληγώσει την υπερηφάνεια των Σαουδαράβων με ταπεινώσεις, υπεδείκνυε πως αν οι Σαουδάραβες επέμεναν στα σχέδια τους τότε οι αμερικανικές εταιρίες θα μείωναν την παραγωγή σουδαραβικού πετρελαίου….

Έτσι θα υποχρεωνόταν ο βασιλιάς Σαούντ να μετριάσει τους όρους της συμφωνίας με τον Ωνάση για να αναγκασθεί ο ίδιος να υποχωρήσει….

Την επόμενη συνήλθε το Συμβούλιο Έκτατης Ανάγκης και με τη συμμετοχή του αντιπροέδρου Νίξον …. Μετά από τριάντα λεπτά συζήτηση, ο κάθε ένας επιφορτίσθηκε να παίξει κάποιο ρόλο στον τομέα του.

Ο αντιπρόεδρος παρότρυνε στο διάδρομο, μετά την λήξη της συνεδρίασης, τον αρχηγό της CIA «να σκοτώσει η υπηρεσία του τον Α. Ωνάση». Αστεία ή σοβαρά, πάντως ο Ντάλλες το έλαβε σοβαρά υπ’ όψη του.

Τρείς υπουργοί του βασιλιά ήταν κατά της σύμβασης, και άλλοι τρείς την υποστήριζαν και αυτοί ήταν ο Αλιρεζά, ο πρίγκιπας Φεϊζάλ αδελφός του βασιλιά, και ο υπουργός των οικονομικών Σουλεϊμάν.
συνεχίζεται.....

(Ω) Ωμέγα, όπως Ωνάσης- Ο ανελέητος πόλεμος Β'